30 Haziran 2013 Pazar

Çınar 9 aylık oldu bile :)

Blog açtım açmasına ama en son yazımı yazalı koca bir 3 ay olmuş ve benim minik tatlı oğlum 10 gün sonra neredeyse 10 aylık olacak :) Şaşıyor insan bazen çünkü günler su gibi akıp gidiyor sanki, aklıma hep doğuma gittiğim gece geliyor ve kocaman bir "Vay be!" diyorum. Her gün bir öncekinden daha yorucu oluyor sanki. Daha çok ilgi, daha çok oyun, daha çok annesiz kalamama durumları.. Gece uykularıysa hala aynı her gece en azından bir 5 kez kalkmışlığımız oluyor, azı oğlumu kesmiyor. Doktorumuz bunun sadece karnının acıkmış olma ihtimali olarak düşünme, sana daha çok alışıp daha çok ihtiyaç duyacağından yanında olup olmadığını hissetmek içindir bu kalkışları, demişti. Neyse uykusuzluğa alışalı epey oldu zaten.

Bunların dışında merakı ve öğrenmeye açlığı beni bazı zamanlar tedirgin ediyor, evde mümkün mertebe olası kazalara karşı önlemlerimizi alıyoruz. Arada ağzında gevelediği minik minik bitakım parçalar bulmuyo değilim aklım çıkıyor tabi. Toplamda 8 dişimiz var çok şükür öyle olası biçok sıkıntıyı yaşamıyoruz ama onu epey zorlayacağı kesin. Herşeye ama herşeye rağmen anne olmanın o müthiş duygusunu en çok göğsümde uyuduğu zaman hissediyorum, bazen gözlerim doluyor, bu sarı minik şey benim dimi diyorum, dünyalar benim oluyor o güzel gülüşüyle :)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder