4 Ekim 2013 Cuma

Kendim yemek istiyorum anneee !!!!!

Bu ara benim kaşıkla ya da çatalla verdiğim hiçbirşeyi beğenmeme, yemek istememe, kafayı direkt çevirme, ağlayıp mızmızlanma triplerinde benim miniğim. Ancak kaşığı ya da çatalı eline tutuşturduğumda dünyanın en mutlu ve aynı zamanda da en kirli insanı olabiliyor kendileri. Kendi kendini besliyor olabilmenin verdiği mutluluk bu biliyorum. Hatta kaşığa çatala gerekte duymuyor, hooop elle hallediveriyoruz işimizi. Tabi bu yeme esnasında batan yerler, üst baş (hem onun hem benim), yemek bitiminde bu batan üst başın ve etrafın temizlenmesi cabası. Bu tür uygunsuzlukları kabul etmeye karar verdiğimden beridir belkide, onun ileriki yaşamına da katkısı olduğunu düşünmemden daha rahat davranmaya başladım. Neleri yiyip neleri yemeyeceğine kendisine karar veriyor zaten. Okuduğum bir kitapta 1 yaşından sonra bebeklerin kendi kendilerine yemek yeme isteklerine karşı çıkarsanız yeme problemleriyle karşı karşıya kalırsınız diyordu. Çözümü ikisini bir arada götürmeye karar vermekte buldum. Hem önüne kendisinin yiyebileceği bir şey veriyorum, hemde arada kendim besliyorum. Çünkü sadece onun kendi yemesiyle içim rahat etmiyor, "az yedi" ya da "doymadı" diye söylenip duruyorum. Ama aslında onlar ne istediklerini çok iyi biliyorlar. Söylenen şarkılar, edilen danslar tamamen her öğün benim animasyon başarılarıma kalmış durumda :)


KİRLENMEK GÜZELDİR :)

2 yorum:

  1. maaşallah Allah nazarlardan saklasın ne tatlı bir bebişin var! o kirletirse güzel olur tabi olmaz mı:)))))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim güzel sözleriniz için, amin :)

      Sil